Przychody z wierzytelności w kontekście Estońskiego CIT

Czy sprzedaż praw do gier jako praw licencyjnych należy uznać za przychody pasywne, wykluczające firmę z Estońskiego CIT? Czy istotny dla tej formy rozliczeń podatkowych limit 50% przychodów z wierzytelności powinien być obliczany z uwzględnieniem zbywanych przez firmę wierzytelności w ramach faktoringu?

Przedsiębiorcy rozważający opodatkowanie w systemie Estońskiego CIT stają przed istotnym pytaniem: jak klasyfikować przychody ze sprzedaży licencji i praw do gier w przypadku firm IT? Kluczowa kwestia dotyczy tego, czy takie przychody można uznać za pasywne, co mogłoby wykluczyć firmę z możliwości korzystania z Estońskiego CIT.

Szczególne wątpliwości budzi interpretacja limitu 50% przychodów pochodzących z wierzytelności. Zgodnie z przepisami, aby skorzystać z Estońskiego CIT, przedsiębiorca musi spełnić określone warunki. Kluczowym wymogiem jest to, by przychody z wierzytelności (uwzględniające VAT) stanowiły mniej niż połowę całkowitych przychodów z poprzedniego roku podatkowego.

Problem pojawia się przy interpretacji, czy do tego limitu należy wliczać przychody pochodzące ze zbywania własnych wierzytelności w ramach faktoringu. Obecnie brak jest jednolitego stanowiska sądów administracyjnych w tej kwestii. W związku z tym, rekomendowanym rozwiązaniem dla przedsiębiorców jest wystąpienie o indywidualną interpretację podatkową, która zapewni pewność prawną w konkretnej sytuacji.

KLIKNIJ TUTAJ👇