Kto nie może skorzystać z Estońskiego CIT-u?
Kto nie może skorzystać z Estońskiego CIT-u?
Z Estońskiego CIT-u nie mogą skorzystać m.in.:
1) przedsiębiorstwa finansowe, o których mowa w art. 15c ust. 16 CIT – czyli
2) instytucje pożyczkowe
3) podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, czy uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu. (oznacza to, że podatnicy osiągający aktualnie dochody zwolnione na podstawie decyzji o wsparciu lub zezwolenia na prowadzenie działalności w SSE są wyłączeni z możliwości opodatkowania ryczałtem. Po wyczerpaniu limitu albo po uchyleniu, lub wygaśnięciu decyzji (zezwolenia) podatnik spełniający warunki określone w przepisach o ryczałcie może wybrać tę formę opodatkowania).
4) podatnicy postawieni w stan upadłości lub likwidacji.
5) Podmioty uczestniczące w podziałach, łączeniach i w transakcji wnoszenia wkładów niepieniężnych w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.
(Wyłączenie ostatniej kategorii podmiotów ma charakter czasowy. Podatnik uczestniczący w restrukturyzacji może wybrać opodatkowanie CIT-em Estońskim najwcześniej w trzecim roku podatkowym po rozpoczęciu działalności w wyniku wystąpienia zdarzenia połączenia, podziału, czy wniesienia/otrzymania) wkładu niepieniężnego, nie wcześniej jednak niż po 24 miesiącach od dnia utworzenia).
Uwaga:
W przypadku łączenia, podziału podmiotów lub wniesienia do spółki wkładu niepieniężnego, ww. przepisy stosuje się także odpowiednio do podmiotów przejmujących lub otrzymujących wkład niepieniężny.
Z zastrzeżeniem, że taką formę opodatkowania można wybrać w sytuacji, jeżeli:
Zgodnie z wprowadzonymi od 1 stycznia 2019 r. przepisami art. 119a par. 1 Ordynacji podatkowej, czynność nie skutkuje osiągnięciem korzyści podatkowej, jeżeli osiągnięcie tej korzyści, sprzecznej w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu, było głównym lub jednym z głównych celów jej dokonania, a sposób działania był sztuczny. Dostępne rozwiązania prawne należy zatem każdorazowo dostosowywać do indywidualnych potrzeb biznesowych, tak aby nie narazić się na zarzut działania sztucznego, sprzecznego w danych okolicznościach z przedmiotem i celem przepisu ustawy podatkowej. Dokładne znaczenie tych wskazań normatywnych warto w każdym wypadku skonsultować z radcą prawnym, adwokatem bądź doradcą podatkowym.
